Hoe het begon

Veteraan Hans legt uit waarom hij is gestart met de stichting en app Unit Victor.

Zelf kan ik nog steeds geen antwoord geven op de vraag waarom ik het leger in ben gegaan. Ik deed het niet zo goed op school en was aan het puberen. Ik wilde op avontuur. Een jongensdroom. Ik zou tankcommandant worden. Rondrijden in zo’n machine, dat leek me wel wat. Het was niet wat ik verwachtte. Het was uitdagender dan ik verwacht had.

Uiteindelijk ben ik bijna 10 jaar beroepsmilitair geweest. In die periode ben ik twee keer op missie geweest, een keer naar Bosnië met EUFOR en een keer naar Afghanistan met ISAF. In 2008 kwam ik terug van mijn laatste missie. Ik vond het een mooie tijd waarbij ik veel in contact kwam met de lokale bevolking en een goed beeld kreeg van het land en van de omgeving. Mijn functie gaf me de mogelijkheid om de mensen daar hoop te bieden.

Bosnië, 2006

Bosnië, 2006

Afganistan, 2008

Afganistan, 2008

Wat vooral bijzonder blijft, is de band die je onder militairen opbouwt. Ik voel die band in de eerste plaats voor de vrienden waarmee ik op missie ben geweest. En eigenlijk voel ik het voor alle veteranen. Elke veteraan heeft een periode in zijn leven gekend waarin hij of zij zei: “Ik weet dat het gevaarlijk is, maar iemand moet het doen.” Die bereidwilligheid en moed vind ik bewonderingswaardig. Daar heb ik enorm veel respect voor.

Wanneer een veteraan het nieuws haalt met een bericht als ‘Veteraan steekt eigen huis in brand’, dan grijpt mij dat extra aan.  Dan denk ik, wat moet hij wel niet mee hebben gemaakt? Waar begeeft hij zich in? Wat zou er aan de hand zijn? Hadden ‘wij’ dit kunnen voorkomen?

Ik heb zelf ook een vervelende periode gehad waar ik me doorheen heb moeten worstelen. Ik ben een jaar echt depressief geweest. Dat had niet alleen met de uitzending te maken. Maar ik ben daar gelukkig uitgekomen. Sindsdien, zie ik het steeds meer bij andere veteranen. En uit marktonderzoek blijkt dat veel veteranen het zelfs 10 jaar na hun terugkeer nog lastig krijgen. Ze worden ontslagen, hun relaties gaan kapot, ze raken verslaafd. Dit is onacceptabel.

Het is zo zonde van het potentieel. Het is voor de persoon zelf heel erg en voor zijn omgeving, maar ook is het een gemis voor de maatschappij. Veteranen zijn oplossingsgericht, kunnen een team goed inschatten en hun rol daarin begrijpen. Ze zijn creatief en hebben bakken vol discipline.

Ik wilde met Unit Victor een platform voor veteranen oprichten waardoor de veteraan die het nodig heeft weer vanuit zijn kracht kan deelnemen aan de maatschappij. Een manier bieden om bewust te worden van de risico’s die schuilen in de extreem stressvolle situaties die veel veteranen hebben meegemaakt en daar op een gezonde manier mee om te gaan.

En om veteranen nog meer in staat te stellen om dat voor elkaar te kunnen doen. Veteranen staan erom bekend niemand achter te laten. Wat dat betreft is Stichting Unit Victor NLD met de gratis app Unit Victor, een hulpmiddel om daar nog beter invulling aan te geven. Met Unit Victor vormen we een netwerk van veteranen uit alle krijgsmachtdelen. We kunnen elkaar op dit platform voor veteranen helpen wanneer dat nodig is. Dat maakt ons als individu, en als groep, sterker.